Barbara Massart

‘Je suis le crabe qui a vaincu le cancer en sept jours ‘

(Barbara Massart, performance op het festival Sète-Palerme 2022)

Barbara Massart wordt in 1987 geboren in Keulen, de stad van haar vader. Haar vroeggeboorte ten gevolge van een autoaccident waar haar moeder in betrokken is, leidt tot een vertraging in haar ontwikkeling. Ze begint haar leven met vechten om te overleven. Na de scheiding van haar ouders keert ze terug naar Luik.
Ze komt terecht in een gespecialiseerde voorziening in Vielsalm en gaat werken in La “S” Grand Atelier. Verontwaardigd door de onvrijwillige plaatsing en misnoegd door het etiket dat haar nu wordt opgeplakt, komt ze hevig in opstand. Ze creëert mutsen waarmee ze zich kan verbergen, verstoppen, dingen ontwijken en rebelleren… totdat ze zich realiseert dat La “S” Grand Atelier ook hedendaagse kunstenaars in residentie uitnodigt.
Het bevrijdt haar van haar frustratie over labels en ze begint aan haar artistieke ontwikkeling. Barbara Massart creëert persoonlijke mythologieën die vertrekken vanuit haar verlangen naar emancipatie en geworteld zijn in intimiteit en narcistische trauma’s.  Ze maakt kostuums met kleurrijke motieven, borduurt vlammen, naait vergroeiingen en maakt lange staarten die haar textielsculpturen groter maken.

Elk werk is gebaseerd op realiteit en fictie. Elk personage is doordrenkt van symboliek en geladen met inwijdingsrituelen.

Van bij haar debuut draait haar fantasiewereld om levende wezens, de natuur en de kindertijd. Ze laat zich inspireren door de wereld van de zee en de mythes van het woud. Barbara Massart benadert bomen, dieren en mensen met hetzelfde respect. Door een gelijkwaardige relatie te creëren, zet haar werk ons aan om kritisch na te denken over de plaats van de mens in de kosmos.
Daardoorheen weeft ze zonder taboe haar eigen pijn. Midden in de covid pandemie ziet ze haar moeder sterven. Dat maakt haar kapot en veroorzaakt een groot verlangen om normaal te zijn en zelf een kind op de wereld te zetten. Een paar maanden later krijgt ze te horen dat ze zelf borstkanker heeft en een hormoonbehandeling moet ondergaan, waardoor haar kinderwens voorgoed zal verdwijnen.
Tegen alle verwachtingen in pakt ze de draad van het borduren weer op en verwerkt zo haar ervaringen. Ze overwint de obstakels door haar artistieke onderzoek.

Barbara Massart wil niet behagen of carrière maken, ze wil gewoon erkend worden voor wat ze is: een vrouw die kunst maakt.

‘Ik ben de krab die de kanker in zeven dagen versloeg’